پاورپوینت آزمون استقامت قلبی – تنفسی (pptx) 14 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 14 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
نام درس : سنجش و اندازه گیری
موضوع : آزمون استقامت قلبی – تنفسی
دویدن، دوچرخه سواری، فوتبال، شنا و کلیه ورزش های هوازی به استقامت نیاز دارند. با استقامت ورزشکار قادر است بدون از دست دادن قوه جسمانی خود به فعالیت ادامه دهد. اما ساخت و توسعه استقامت کار چندان آسانی نیست..
استقامت به افراد اجازه می‌دهد تا با شدت معینی یا برای زمان مشخصی تمرین خود را ادامه دهند. عوامل مختلف و زیادی وجود دارند که با هم ترکیب شده و نیمرخ استقامت یک می‌سازند.
افزایش استقامت بدن با این روش ها
دویدن طولانی
میزان استراحت را بالا ببرید
رژیم غذایی صحیح داشته باشید
تمرینات قدرتی و ترکیبی را به برنامه خود اضافه کنید
از موسیقی استفاده کنید
بر روی نقاط ضعف تمرین کنید
برنامه تمرینی خود را تغییر دهید
آمادگی دستگاه قلبی- عروقی- تنفسی عبارت است از قابلیت دستگاه گردش خون وتنفس برای هماهنگی با فعالیت مورد نظر و توانایی برگشت سریع به حالت اولیه پس از انجام کار. آمادگی مناسب دستگاه قلبی- عروقی- تنفسی، منتج از توانایی قلبی قوی به همراه عروق خونی مناسب و عملکرد به موقع ششها می باشد. بهترین نمونه افرادی که دارای آمادگی کامل این دستگاه هستند، دونده های ماراتن می باشند که قادرند در حدود دو ساعت بدوند .این نوع آمادگی ،فرد را قادر می سازد تا به راحتی فعالیت‌های طولانی را انجام دهد. با توجه به مسئله که این فعالیت‌ها انرژی مورد نیاز را از روش هوازی تأمین می کنند، میتوان بجای عبارت « آمادگی دستگاه قلبی- عروقی- تنفسی»،واژه «ظرفیت هوازی» یا آمادگی هوازی (توانایی فرد در تهیه بیشترین مقدار انرژی با استفاده از متابو لیسم پایه درحضور اکسیژن) را به کار برد.
اکثر افراد در حالت آمادگی کامل، معمولا"قادرند حرکاتی مانند بالا رفتن از پله ها را بدون تغییر رنگ چهره و یا مشکلات تنفسی انجام دهند، یا قابلیت انجام مکرر حرکاتی مانند پیاده روی، دوچرخه‌سواری و دویدن را بعد از مدت کوتاهی استراحت داشته باشند. بی تردید آمادگی دستگاه گردش خون و تنفس یکی از عوامل مهم جسمانی است و به نظر اکثر متخصصان معیار منحصر به فرد ارزشیابی آمادگی جسمانی می باشد. دقیقترین عامل قابل اندازه‌گیری این قابلیت، معمولا" میزان « حداکثر اکسیژن مصرفی» است که با تعیین میزان اکسیژن مصرفی هر کیلوگرم وزن بدن در هر دقیقه حرکت، به دست می آید. از طرفی، چون این ارزشیابی نیاز به وسایل گرانقیمت و زمان طولانی دارد، بنابراین، این روش اندازه‌گیری برای مدارس وبعضی دانشگاه‌ها امکان پذیر نمی باشد.
آزمون های مختلفی برای اندازه‌گیری قابلیت دستگاه گردش خون و تنفس ارائه شده اند. در بعضی از آزمون ها برای ارزشیابی آمادگی، فرد ملزم به انجام فعالیتی ساده است که این آزمون ها شامل دویدن مسافتی معین بوده و ارزشیابی بر اساس زمان طی کردن مسافت می باشد. این نوع آزمون ها در مجموعه آزمون های آمادگی جسمانی جایگاه ویژه ای دارند. آزمون هایی دیگری نیز وجود دارند که قابلیت فوق را با شمارش نبض و فشار خون در شرایط مختلف بدن، قبل و پس از انجام حرکت، اندازه‌گیری می کنند.
اصول این آزمون ها بر اساس کارایی بیشتر فرد در دستگاه گردش خون و تنقس است. فرد آماده دارای« حجم ضربه ای» بیشتری است که او را قادر می سازد در هر ضربه (پمپاژ قلب) خون بیشتری به رگها بفرستد. بنابراین برای هر حرکت ، در هر دقیقه به ضربان کمتری نیاز دارد.
فرد آماده قادر است عمل جابه جایی « اکسیژن- کربن» را به طور کامل و سریع تر انجام دهد و با جذب اکسیژن بیشتر، تنفس آرام تری داشته و نسبت به افراد معمولی اسید لاکتیک کمتری در بدنش حاصل میشود. علاوه بر این، ضربان نبض در هنگام تمرین، در فرد غیر آماده به مقدار قابل ملاحظه ای افزایش می یابد، در حالی که در فرد آماده این مقدار بسیار ناچیز است.
به طور کلی ضربان نبض، فشار خون و تعداد تنفس فرد آماده (تمرین کرده) پس از انجام یک فعالیت، خیلی سریعتر از یک فرد تمرین نکرده به حالت اولیه باز می‌گردد
کاربرد آزمون های دستگاه گردش خون و تنفس
آزمون های دستگاه قلبی – عروقی – تنفسی به دلایل زیر مورد استفاده قرار می گیرند:
1- از عوامل مهم آمادگی جسمانی، برای طبقه بندی افراد به منظور تعیین وضعیت یا میزان پیشرفت آن ها.
2- برخی از متخصصان از این آزمون ها برای بررسی نتایج تحقیقات خود استفاده می کنند. برای مثال در تهیه نرم ها، بررسی نتایج تحقیقات و یا انجام آزمون های قبل و پس از یک دوره تمرینات خاص برای ارزشیابی نتایج حاصل از آن.
3- یکی از مهم ترین موارد استفاده از این آزمون ها، بکارگیری آن ها در کلاسهای بیولوژی و بهداشت است، در زمانی که هدف از آموزش، تعیین ضربان نبض و فشار خون باشد
در ورزش و مخصوصا در تست های بدنی، مقیاس آر پی ای بورگ فشار درک شده را اندازه میگیرد. در پزشکی این مقیاس برای ثبت فشار (زور) اعمال شده توسط بیمار حین انجام تست به کار میرود، و مربیان ورزشی از این مقیاس برای تعیین شدت تمرین و مسابقه استفاده میکنند.. مقیاس بورگ را میتوان با دیگر مقیاس های خطی مثل مقیاس لیکرت یا مقیاس آنالوگ مقایسه کرد. ظاهراً دامنه فرد بین ۶-۲۰، ضربان قلب عمومی یک فرد بالغ سالم را دنبال میکند که در ده ضرب میشود. برای مثال، یک فشار درک شده ۱۲ ممکن است با ضربان قلب در حدود ۱۲۰ تا در دقیقه برابر باشد
آزمون بورگ
آزمون بروس یا پروتکل بروس یکی از رایج ترین آزمونهابرای تعیین توانایی دستگاه قلبی-تنفسی است که توسط بروس در سال 1973 ابداع شد و در پزشکی تحت عنوان تست ورزش برای تعیین سلامتی قلبی کاربرد فراوانی دارد
آزمون بروس
