پاورپوینت مقدمه فارسی هشتم مبحث ستایش (pptx) 15 اسلاید
                                    
                                    دسته بندی : پاورپوینت
                                    نوع فایل :  PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
                                    تعداد اسلاید: 15 اسلاید
 
                                    قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
                                    فارسی هشتم 
ستایش 
به نام خدایی که جان آفرید                   سخن گفتن اندر زبان آفرید
آرایه : 
تلمیح به آیه های « خلق الانسان ، علّمه البیان »
نکته ی دستوری : 
این بیت از سه جمله تشکیل شده است که در جمله ی اول فعل حذف می باشد / سخن گفتن        مفعول 
نکته تاریخی : 
کاربرد 
اندر
 به جای 
در  
 
خداوند بخشنده ی دستگیر                          کریم خطا بخش پوزش پذیر 
 آرایه : 
دستگیر = کنایه از یاری کننده / تکرار ، مصوّت ( صدای ) «   ِ» = واج آرایی / تکرار حرف «ش» = واج آرایی 
نکته ی دستوری : 
بیت از دو جمله تشکیل شده است 
 
پرستار امرش همه چیز و کس           بنی آدم و مرغ و مور و مگس
آرایه : 
مرغ ، مور ، مگس = مراعات نظیر / بنی آدم و مرغ و مور و مگس = مجازا همه موجودات 
نکته ی دستوری : 
همه = صفت مبهم / چیز و کس = اسم ( هسته ) / همه چیز و کس ، نهاد است و پرستارش امرش ، مسند می باشد . فعل ( هستند ) هم در مصرع اول ، حذف شده است .
یکی را به سر ، برنهد تاج بخت                       یکی را به خاک اندر آرد ز تخت 
آرایه : 
تاج بر سر نهادن = کنایه از به عظمت و بزرگی رساندن / از تخت به خاک آوردن = کنایه از پست کردن / بخت و تخت = جناس / این بیت تلمیح دارد به آیه ی « تعزّ من یشاء و تذلّ من تشاء»/سر ، تاج و تخت = مراعات نظیر / سر و بر = جناس 
 
نکته ی دستوری :  
را 
 در مصرع اول ، فک اضافه است = تاج بخت ( را ) به سر یکی ، برنهد/ 
را 
در مصرع دوم نشانه مفعول است .
را 
 فک اضافه : 
بین مضاف و مضاف الیه می آید و مضاف الیه را بر مضاف مقدم می کند . یعنی اول مضاف الیه می آید و بعد مضاف = مضاف را سقف بشکافیم = سقف فلک را ....
گلستان کند آتشی بر خلیل                         گروهی بر آتش برد ز آب نیل 
آرایه : 
مصراع اول تلمیح دارد به آتش افکندن حضرت ابراهیم (ع) و به آیه ی 68 سوره انبیا : قلنا یا نار کونی بردا و سلما علی ابراهیم . مصراع دوم تلمیح دارد به غرق کردن فرعونیان و از آن جا به آتش جهنم فرستادن.
 
به درگاه لطف و بزرگیش بر                  بزرگان نهاده بزرگی ز سر 
آرایه : 
بر وسر = جناس / از سر نهادن = کنایه از : از یاد بردن / تکرار واژه ی بزرگی 
نکته تاریخی : 
گاهی در گذشته برای یک متمم دو حرف اضافه می آورند که به این نوع متمم ، متمم تاکیدی می گفتند = به درگاه لطف و بزرگیش بر ( به و بر ، دو حرف اضافه هستند )