دانلود پروتکل گروه درمانی هراس اجتماعی (پروتکل درمان شناختی رفتاری هراس اجتماعی) (docx) 6 صفحه
دسته بندی : تحقیق
نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحات: 6 صفحه
قسمتی از متن Word (.docx) :
پروتکل اختلال اضطراب اجتماعی
پروتکل گروه درمانگری شناختی- رفتاری نمونه ای که برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی در این بخش ارائه خواهد شد، مبتنی بر کار هیمبرگ و بکر (2002) و آنتونی و سوینسون (a2001) است. این پروتکل با تشکیل یک جلسه فردی قبل ازشروع درمان گروهی آغاز می شود و بعد با تشکیل دوازده جلسه گروهی ادامه می یابد.
ملاقات های فردی پیش از درمان با افراد گروه
قبل از کارگروهی، توصیه می شود به هریک از افراد گروه فرصت دهید تا یک ملاقات فردی با حداقل یکی از درمانگرها داشته باشند.با این کار اطمینان پیدا خواهیم کرد که همه افراد گروه هنگام ورود به گروه دست کم یکی از افراد گروه را می شناسند. در این جلسات فردی، کار گروهی به خوبی توضیح داده شده و به پرسش های افراد پاسخ داده می شود. اطلاعاتی نیز درباره محل، زمان و طول تشکیل جلسات و ساختار گروه به افراد گروه داده می شود. علاوه بر این، سلسله مراتب مواجهه نیز برای هر یک از افراد گروه تنظیم می شود.
جلسه اول: مطرح کردن منطق درمان
در اولین جلسه گروهی، هدف اصلی هدایت افراد گروه، کمک به درک مشکلاتشان و ارائه توضیحاتی در مورد شیوه و روش درمانی به آنهاست. بعضی از عناوین و موضوعاتی که باید در جلسه اول مطرح شوند عبارتند از:
معرفی افراد گروه و درمانگرها به یکدیگر؛
توصیف مشکل هر یک از افراد گروه : موقعیت ها و عوامل راه انداز ترس، نشانگان فیزیکی، افکار، رفتارهای اجتنابی و رفتارهای امنیتی؛
ارائه دستورالعمل های مربوط به کار گروهی و مروری کلی بر کار گروهی: رازداری و محرمانه بودن مطالب مطرح شده در گروه توسط افراد، اهمیت شرکت منظم در جلسات، انتظارهای مربوط به تکالیف منزل (60 تا 90 دقیقه در هر روز)، نیاز به تمرکز روی اختلال اضطراب اجتماعی و موضوعات مرتبط با آن در بحث های گروهی؛
توصیف ماهیت اضطراب: به افراد گروه آموزش دهیم که اضطراب پاسخی بهنجار و سالم به تهدید بیرونی و عینی است که برای حفظ و بقای انسان در وجود او گذاشته شده است و توضیح اینکه نداشتن اضطراب در موقعیت های اجتماعی نیز نگران کننده است؛
مطرح کردن سه مولفه مهم اضطراب و ترس: مولفه فیزیکی، شناختی، رفتاری و تعامل میان این سه مولفه؛
بررسی مدل شناخت- رفتاردرمانگری اضطراب اجتماعی (کلارک و ولز،1995)، با تاکید بر این نکته که این مدل نیمرخ نشانگان یک فرد خاص را در گروه چگونه تبیین می کند؛
مروری بر روش های درمان و این نکته که این روش ها چه رابطه ای با سه مولفه اضطراب دارند؛
بحث درمورد فواید ومضرات درمان اختلال اضطراب اجتماعی و راهبردهایی برای برخورد و مقابله با موانعی که در جریان درمان با آنها مواجه می شویم؛
تکلیف منزل: توصیه خواندن کتاب های خودیاری در مورد ماهیت اختلال اضطراب اجتماعی، تکمیل برگه های بازبینی که تفکر درباره اضطراب را با توجه به سه مولفه آن تسهیل می کند و توسعه می دهد (برای مثال برای هربار رخداد اضطراب یا ترس، ثبت احساس های فیزیکی، شناخت ها و پاسخ های رفتاری انجام شده).
جلسات دوم و سوم: راهبردهای شناختی
جلسه دوم با تنظیم دستور جلسه، پاسخ به کلیه سوال هایی که در مورد مطالب خواندنی هفته قبل برای افراد گروه پیش آمده است و بررسی برگه های بازبینی تکمیل شده توسط آنها شروع می شود. سپس مدل شناختی- رفتاری اختلال اضطراب اجتماعی به اختصار شرح داده می شود . پس از آن بحث کاملی در مورد نقش شناخت ها در تداوم اضطراب اجتماعی صورت می گیرد. افراد گروه توضیح می دهند که چگونه باورها یشان بر اضطراب آنها تاثیر می گذارد. مثال هایی درباره تحریف های شناختی مطرح و بررسی می شود (برای مثال برآورد افراطی از احتمال رخداد حوادث) و افرادگروه تشویق می شوند افکار ایجاد کننده اضطراب را در خود شناسایی کنند و مورد بازبینی قرار دهند (تکمیل چند ستون اول برگه ثبت افکار).
جلسه سوم با تنظیم دستور جلسه شروع و پس از آن تکالیف منزل مربوط به هفته قبل بررسی می شوند. تمرکز و تاکید این جلسه بر آموزش راهبردهایی برای مبارزه با افکار اضطراب زا در رابطه با موقعیت های اجتماعی است. به افراد گروه آموزش می دهیم برگه ثبت افکار را تکمیل کنند. راهبردهای بررسی شواهد و مبارزه با تفکر فاجعه آمیز بررسی می شوند. افراد گروه تشویق می شوند برای آزمودن اعتبار پیش بینی ها و باورهای اضطراب زای خود دست به آزمایش های رفتاری بزنند. تکلیف منزل شامل تکمیل برگه های ثبت افکار و آموزش برای انجام حداقل دو آزمایش رفتاری در هفته بعد است.
جلسات چهارم تا نهم: مواجهه واقعی و ایفای نقش
نخست دستور جلسه ای برای جلسات چهارم تا نهم تنظیم کرده و سپس نیم ساعت از وقت گروه را صرف بررسی تکالیف منزل، ارائه بازخوردهای اصلاحی و کمک به افراد گروه برای مبارزه با تفکر اضطراب زا می کنیم. افراد گروه را تشویق می کنیم تا هنگام بررسی شواهد مربوط به افکار اضطراب زا به یکدیگر کمک کنند.
در جلسه چهارم، پس از بررسی تکالیف منزل، منطق مربوط به انجام مواجهه مطرح می شود، از جمله نیاز به اینکه تمرین های مواجهه قابل پیش بینی، مکرر و مداوم باشند. در زمان باقیمانده فرصتی در اختیار افراد گروه قرار می دهیم تا به تمرین مواجهه بپردازند و از آنها می خواهیم این کار را ابتدا از موارد پایین سلسله مراتب مواجهه خود شروع کنند و بعد به سمت موارد بالا پیش بروند. تکلیف منزل شامل آموزش به افراد برای 4 تا 6 بار تمرین مواجهه طی هفته بعد است (در یک موقعیت یا چندین موقعیت متفاوت). البته استفاده از راهبردهای شناختی که پیشتر آموخته شده اند نیز همچنان ادامه می یابد. برای افراد گروه یک سری مطالب خواندنی خودیاری در مورد راهبردهای مواجهه مدار در نظر می گیریم.
طی جلسات پنجم تا نهم، مروری بر تکالیف منزل و سپس بر تمرین مواجهه و ایفای نقش در جلسه پرداخته خواهد شد. هر جلسه با تعیین تکالیف منزل برای هفته بعد خاتمه می یابد (مانند ادامه تمرین راهبردهای شناختی و مواجهه).
جلسات دهم و یازدهم : آموزش مهارت های اجتماعی
جلسات دهم و یازدهم با تنظیم دستور جلسه شروع شده و سپس تکالیف منزل به صورت کامل بررسی می شوند و در مورد استفاده از راهبردهای شناختی و مواجهه به افراد گروه بازخوردهای اصلاحی داده می شود. افراد گروه در جلسه دهم، به طور مفصل با منطق آموزش مهارت های اجتماعی آشنا می شوند. افراد گروه در این دو جلسه، مهارت های خاصی را که تمایل دارند تمرین کنند، تعیین می کنند و تشویق می شوند تمرین مهارت های اجتماعی را همراه با تمرین های مواجهه انجام دهند. تکلیف منزل شامل ادامه تکمیل برگه های ثبت افکار و تمرین های مواجهه است، هنگام تمرین های مواجهه بر تلاش برای تغییر رفتارهای اجتماعی خاصی تاکید می شود.
جلسه دوازدهم: خاتمه درمان و پیشگیری از بازگشت
نخست تکالیف منزل بررسی می شوند. در وقت باقیمانده در این جلسه، بر بررسی پیشرفت هریک از افراد گروه و تعیین عوامل راه انداز احتمالی و موثر در بازگشت بیماری (مانند فشارهای روانی موجود در زندگی، داشتن یک تجربه منفی در یک موقعیت اجتماعی و غیره ) تمرکز می شود. افراد گروه با این عوامل راه انداز آشنا می شوند و سعی می کنند قبل از اینکه تغییر اضطراب آنها در موقعیت های اجتماعی مشکل آفرین شود، به آن توجه کرده و تمرین های مواجهه را به صورت هرچندوقت یک بار ادامه دهند و با افکار اضطراب زای خود به صورتی منظم مبارزه کنند.
ارزشیابی پس از درمان و برنامه ریزی
در پایان درمان، از کلیه افراد گروه، ارزشیابی پس از درمان صورت می گیرد که شامل کلیه اندازه هایی است که در ابتدای درمان توسط آنان تکمیل شده اند. در مورد آن دسته از افراد گروه که همچنان اضطراب اجتماعی دارند، چند راه وجود دارد. می توان یک جلسه ماهیانه گروهی اضافی برای این افراد در نظر گرفت. در این جلسات گروهی ماهیانه در مورد مشکلاتی که افراد هنگام کار برروی اضطراب خود با آنها مواجه می شوند، به بحث و تبادل نظر می پردازیم. اگر اضطراب فرد همچنان ادامه یابد، شرکت در چند جلسه درمان فردی یا مشاوره پزشکی بعد از درمان گروهی را توصیه می کنیم.
